ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
Ἅγιος Εὐστάθιος καὶ οἱ σὺν αὐτῷ (20 Σεπτεμβρίου)
ταν ἀρχικά εἰδωλολάτρης καί ὀνομαζόταν Πλακίδας. Ἦταν ἀρχιστράτηγος στό ρωμαϊκό στρατό ἐπί αὐτοκρατορίας Τραϊανοῦ.
Ὅταν ὁ Χριστός παρουσιάσθηκε μπροστά του μιά μέρα στό δάσος μέ τήν μορφή ἐλαφιοῦ, ὁ Εὐστάθιος πίστεψε καί βαπτίσθηκε μαζί μέ τήν σύζυγό του Θεοπίστη καί τά παιδιά τους, Ἀγάπιο καί Θεόπιστο.
Μόλις πληροφορήθηκε ὁ αὐτοκράτορας ὅτι ὁ ἀξιωματικός του ἔγινε χριστιανός, τόν ἀπέμπεψε ἀπό τό στρατό καί τόν ἐξόρισε μαζί μέ τήν οἰκογένειά του. Μάλιστα, στόν δρόμο γιά τήν ἐξορία ὁ Εὐστάθιος χωρίσθηκε ἀπό τήν σύζυγό του καί τά παιδιά του.
Ἔπειτα ἀπό κάποια χρόνια, ὁ Τραϊανός χρειάσθηκε ξανά τήν πολύτιμη προσφορά τοῦ Εὐσταθίου καί τόν ἀνακάλεσε στό στράτευμά του. Οἱ πολεμικές ἱκανότητες τοῦ Ἁγίου χάρισαν στόν αὐτοκράτορα μεγάλες νίκες. Μάλιστα ὁ Εὐστάθιος σέ μία ἀπό τίς ἐκστρατεῖες του βρῆκε ξανά τήν οἰκογένειά του, ἡ ὁποία ὅλα αὐτά τά χρόνια εἶχε περάσει πολλές κακουχίες.
Λίγο καιρό ἀργότερα ὁ Ἀνδριανός, διάδοχος τοῦ Τραϊανοῦ, ζήτησε ἀπό τόν Εὐστάθιο νά παραστεῖ σέ θυσία πού θά γινόταν σέ εἰδωλολατρικούς θεούς. Ὁ Εὐστάθιος ἀρνήθηκε καί ὁ αὐτοκράτορας διέταξε νά τόν θανατώσουν, κλείνοντάς τον σέ πυρακτωμένο χάλκινο βόδι.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Ἀγρευθεῖς οὐρανόθεν πρός εὐσέβειαν ἔνδοξε, τῇ τοῦ σοί ὀφθέντος δυνάμει, δι’ ἐλάφου Εὐστάθιε, ποικίλους καθυπέστης πειρασμούς, καί ἤστραψας ἐν ἄθλοις ἱεροῖς, σύν τῇ θείᾳ σου συμβίω καί τοῖς υἱοῖς, φαιδρύνων τούς βοῶντάς σοι. Δόξα τῷ σέ δοξάσαντι Χριστῷ, δόξα τῷ σέ στεφανώσαντι, δόξα τῷ δείξαντί σε ἐν παντί, Ἰώβ παμμάκαρ δεύτερον.
Κοντάκιον. Ἦχος πλ. δ’. Τῇ ὑπερμάχῳ.
Ὡς τῆς ἀνδρείας τοῦ Ἰώβ ἔμψυχον ἄγαλμα
Καί τῶν Μαρτύρων κοινωνόν καί ἀκροθίνιον
Ἐπαξίως εὐφημοῦμέν σε Ἀθλοφόρε.
Ὡς ὁ Παῦλος γάρ θεόκλητος γενόμενος
Ἐμεγάλυνας τόν Λόγον δι’ ἀθλήσεως·
Ὅθεν κράζομεν, χαίροις Μάρτυς Εὐστάθιε.
Μεγαλυνάριον.
Οὐρανόθεν μάκαρ καταυγασθείς, στήλη τῆς ἀνδρείας, ἀνεδείχθης ἐν πειρασμοῖς, καί πανοικεσίᾳ, Εὐστάθιε ἀθλήσας, τῆς ἄνω βασιλείας, ἀξίως ἔτυχες.
Ἅγιοι Ὑπάτιος καὶ Ἀνδρέας οἱ Ὁμολογητές (20 Σεπτεμβρίου)
κόμα καί στό σχολεῖο, ἦταν πρότυπα ἀδελφωμένων συμμαθητῶν. Εἶχαν ἀνατραφεῖ ἀπό παιδιά στήν χριστιανική πίστη, καί διακρίνονταν στήν ἐπιμέλεια, τήν εὐταξία, στήν πρόοδο τῶν γραμμάτων καί στόν ζῆλο πρός τά θεία.
Ἔζησαν καί οἱ δύο ἐπί Λέοντος τοῦ Ἰσαύρου, τοῦ εἰκονομάχου. Ὁ Ὑπάτιος μέ τόν χρόνο χειροτονήθηκε ἐπίσκοπος στή Λυδία, ἀπ’ ὅπου καί καταγόταν. Καί ὁ Ἀνδρέας ἀπό διάκονος, προχειρίστηκε ἱερέας.
Τά ἀξιώματά τους διαχειρίστηκαν μέ ὅλη τήν συνείδηση τῶν μεγάλων εὐθυνῶν πού ἔχουν. Κοπίασαν ἐν λόγῳ καί ἔγιναν πρότυπα ἐν ἔργῳ. Ἀγωνίστηκαν μέ αὐταπάρνηση γιά τήν Ὀρθοδοξία, πού τότε ἀπειλοῦσε ἡ ἐπικίνδυνη αἵρεση τῆς εἰκονομαχίας, πού τόσο ἔβλαψε τήν Ἐκκλησία καί ἐξασθένισε τό κράτος.
Ὁ Ὑπάτιος καί ὁ Ἀνδρέας συνελήφθησαν, γιά τήν ἀντίσταση καί πολεμική τους, ἐνάντια στά βασιλικά διατάγματα, πού εὐνοοῦσαν τούς εἰκονομάχους. Τούς ἔσυραν λοιπόν δεμένους κατά γῆς μέσα στούς δρόμους, κατόπιν τούς ἔσφαξαν καί ἔτσι ἔπεσαν τίμια καί ἀτρόμητα ὁλοκαυτώματα γιά τήν ἀλήθεια.
Ἅγιος Ἰλαρίων ὁ Ὁσιομάρτυρας ὁ νέος ἀπὸ τὴν Κρήτη (20 Σεπτεμβρίου)
ὸ Ἡράκλειο τῆς Κρήτης ἦταν ἡ πατρίδα του. Ὁ πατέρας του ὀνομαζόταν Φραντζέσκος καὶ ἡ μητέρα του Αἰκατερίνη.
Ὁ νεομάρτυρας αὐτὸς ὀνομαζόταν Ἰωάννης καὶ ἀνατράφηκε χριστιανικὰ μαζὶ μὲ τὰ τέσσερα ἀδέλφια του. Κατόπιν ἦλθε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ γιὰ 10 χρόνια ἔμενε κοντὰ σ’ ἕναν θεῖο του γιατρό. Ἔπειτα, μαζὶ μ' ἕναν ἄλλο χριστιανό, ἀνέλαβε τὴν διαχείριση τοῦ ἐμπορίου κάποιου Χιώτη.
Κάποτε ὅμως, ὅταν ὁ ἔμπορος αὐτὸς ἐπανῆλθε στὴ Χίο, διαπίστωσε ὅτι ἡ δουλειά του εἶχε ἔλλειμμα 30 γρόσια καὶ γι’ αὐτὸ ἐνοχοποίησε τὸν Ἰωάννη, ποὺ τὸν ἀπειλοῦσε μὲ τιμωρίες. Ὁ Ἰωάννης στὴν ἀπόγνωσή του, ζήτησε τὴν βοήθεια τῆς μητέρας τοῦ Σουλτάνου.
Κατόπιν συναντήθηκε μὲ τὸν Αἰθίοπα Μᾶς Ἀγά, πού, στὴν ἀπελπισία του, τὸν ἔπεισε καὶ ἐξισλαμίστηκε. Λίγο μετὰ τὴν ἀποστασία του, ὁ Ἰωάννης συναισθάνθηκε τὸ μεγάλο του ὀλίσθημα καὶ μὲ πλοῖο ἀναχώρησε στὴν Κριμαία, ὅπου παρέμεινε 10 μῆνες.
Κατόπιν γύρισε στὴν Κωνσταντινούπολη καὶ μὲ προτροπὴ τοῦ πνευματικοῦ του πῆγε στὸ Ἅγιον Ὄρος, στὴν Σκήτη τῆς Ἁγίας Ἄννης. Ἐκεῖ ὑποτάχθηκε στὸν πάπα – Βησσαρίωνα καὶ ἐκάρη μοναχὸς μὲ τὸ ὄνομα Ἰλαρίων.
Ἀργότερα ἀφοῦ πῆρε τὴν εὐχὴ γιὰ τὸ μαρτύριο, πῆγε στὴν Κωνσταντινούπολη, παρουσιάστηκε στὸν Αἰθίοπα Ἀγὰ καὶ ὁμολόγησε μπροστὰ του τὸν Χριστό. Τότε ὁ Ἀγὰς διέταξε τὸν ἄγριο βασανισμό του καὶ κατόπιν, στὶς 20 Σεπτεμβρίου 1804, τὸν ἀποκεφαλισμό του.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
