Σαρακοστή των Χριστουγέννων

ΤΑΞΙΔΙ   ΠΡΟΣ   ΤΗ   ΒΗΘΛΕΕΜ

εορτή της κατά σάρκα Γεννήσεως του Κυρίου μας Ιησού Χριστού, τα Χριστούγεννα, αποτελεί μία από τις μεγαλύτερες ημέρες της χριστιανοσύνης. Ανήκει στις Δεσποτικές εορτές, δηλ. αναφέρεται σε γεγονός της ζωής του Δεσπότη Χριστού. Μαζί με το Πάσχα είναι οι κορυφαίες εορτές της Ορθόδοξης Εκκλησίας. Την ημέρα αυτή εορτάζουμε την ενανθρώπηση του Θεού Λόγου, την κάθοδο του δευτέρου Προσώπου της Αγίας Τριάδος στον κόσμο. Ο Θεός γίνεται άνθρωπος για να γίνει  ο άνθρωπος θεός κατά χάριν. Ο Θεός έρχεται από τον ουρανό στη γη, για να ανέβει ο άνθρωπος από τη γη στον ουρανό. Ο Χριστός ήλθε ανάμεσά μας για να σώσει το ανθρώπινο γένος, να στήσει και πάλι τις γκρεμισμένες γέφυρες επικοινωνίας με τον Θεό, να αποκαταστήσει τον άνθρωπο στην αληθινή του δόξα, να φανερώσει στους ανθρώπους το θέλημα του Θεού. Ο Χριστός ταπεινώθηκε βαθιά για να μας ανυψώσει, γεννήθηκε στο χρόνο για να υπερβούμε εμείς το χρόνο, έλαβε την ανθρώπινη φύση για να τη θεώσει. Γι’ αυτό γιορτάζουμε, χαιρόμεθα και πανηγυρίζουμε.

Περισσότερα...

Ἅγιος Ελευθέριος (15 Δεκεμβρίου)

εννήθηκε στη Ρώμη κατά τον 2ο αι. από πλούσιους γονείς. Ο πατέρας του Κόμμοδος ήταν ύπατος της Ρώμης. Η μητέρα του Ανθία (της Ευανθίας γόνος, στιχηρό Εσπερινού) έγινε χριστιανή ακούοντας το κήρυγμα από μαθητές του Απ. Παύλου. Αυτή ανέλαβε και το βάρος της ανατροφής του μικρού Ελευθέριου μετά το θάνατο του πατέρα που συνέβη λίγο καιρό μετά τη γέννηση του. Η Ανθία του έδωσε χριστιανική ανατροφή και τον συνέδεσε με τον επίσκοπο της Ρώμης Ανίκητο (155-166). Ο επίσκοπος βλέποντας την θερμουργό πίστη και την ενάρετη ζωή του εφήβου Ελευθέριου τον χειροτόνησε διάκονο στα 15 του χρόνια. Στη ηλικία των 17 ετών χειροτόνησε σε πρεσβύτερο τον αφοσιωμένο στην αποστολή του Ελευθέριο και στην ηλικία των 20 ετών του ανέθεσε τον επισκοπικό θρόνο της περιοχής του Ιλλυρικού, σημερινής Αλβανίας με έδρα την Αυλώνα.
Μα χειροτονήθηκε τόσο μικρός; Στο ερώτημα δίνει απάντηση ο Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης, ο οποίος γράφει σε υποσημείωση του Συναξαριστού του: «Ας μη θαυμάζει κανείς ότι αυτός ο Άγιος χειροτονήθηκε σε ηλικία αντίθετη με τους ιερούς κανόνες της 6ης Οικ. Συνόδου και της τοπικής Συνόδου της Νεοκαισαρείας, οι οποίοι ορίζουν ότι ο διάκονος χειροτονείται στη ηλικία των 25 χρόνων, ο πρεσβύτερος στα 30 και ο επίσκοπος πάνω από 30. Αυτό έγινε γιατί ο Άγιος Ελευθέριος έζησε πριν ακόμη γίνουν οι παραπάνω κανόνες, οι οποίοι έγιναν αργότερα».

Περισσότερα...

Ἁγία Ἀνθία ἡ Μάρτυς (μητέρα τοῦ Ἁγίου Ἐλευθερίου) (15 Δεκεμβρίου)

ρόκειται γιά τή μητέρα τοῦ Ἁγίου Ἐλευθερίου.
Οἱ δήμιοι τήν ἀποκεφάλισαν μόλις γονάτισε ν’ ἀγκαλιάσει τό ἄψυχο σώμα τοῦ Ἱερομάρτυρα γιοῦ της.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἅγιοι Δύο Δήμιοι Μάρτυρες (15 Δεκεμβρίου)

ίστεψαν καί αὐτοί στόν Χριστό ἀπό τά θαύματα τοῦ Ἁγίου Ἐλευθερίου καί ἀποκεφαλίστηκαν.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἅγιος Βάκχος ὁ Νέος (15 Δεκεμβρίου)

αταγόταν ἀπό τήν Παλαιστίνη καί ὑπῆρξε στά χρόνια τῶν Βασιλέων Κωνσταντίνου καί Εἰρήνης (780 – 797). Ἦταν γιός γονέων χριστιανῶν, ἀλλά ὁ πατέρας του ἀρνήθηκε τήν χριστιανική πίστη καί ἔγινε μωαμεθανός. Ἕνας ἀπό τούς γιούς του ὅμως, ὁ Δαχάκ, θέλησε νά ἐπανέλθει στόν χριστιανισμό, παρακινώντας καί τήν εὐσεβή μητέρα του καί κατέφυγε στά Ἱεροσόλυμα.
Ἀπό ἐκεῖ στή Λαύρα τοῦ Ἁγίου Σάββα, ὅπου βαπτίσθηκε καί ἔγινε μοναχός μέ τό ὄνομα Βάκχος. Ἀλλά ὁ ἡγούμενος τῆς Μονῆς, φοβούμενος τυχόν ἐκδίκηση τῶν Τούρκων, ἔδιωξε τόν Βάκχο ἀπό τή Μονή. Στά Ἱεροσόλυμα ὁ Ἅγιος βρῆκε τήν μητέρα καί τά ἀδέλφια του, πού ἐπανέφερε στή Χριστιανική πίστη, ἐκτός ἀπό ἕναν, ὁ ὁποῖος καί τόν κατάγγειλε στούς Τούρκους.
Οἱ Τοῦρκοι ἀμέσως συνέλαβαν τόν Βάκχο καί τόν ὁδήγησαν στόν κριτή. Ὁ Ἅγιος, μπροστά σ’ ὅλους τούς παρευρισκόμενους μωαμεθανούς, ὁμολόγησε τήν χριστιανική του πίστη καί ἀποκεφαλίστηκε.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἅγιος Κοράμων ὁ Μάρτυρας ὁ Ἔπαρχος (15 Δεκεμβρίου)

ταν Ἔπαρχος Ρώμης στά χρόνια τοῦ βασιλιά Ἀδριανοῦ (117 – 138).
Παρευρίσκετο στόν μαρτυρικό θάνατο τοῦ Ἁγίου Ἐλευθερίου καί ἀπό τά θαύματα τοῦ Ἁγίου πίστεψε στόν Χριστό, τόν ὁμολόγησε καί στήν συνέχεια τόν ἀποκεφάλισαν.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἅγιος Ἐλευθέριος ὁ Κουβικουλάριος (15 Δεκεμβρίου)

πίσημος Κωνσταντινουπολίτης, συγκλητικός στό ἀξίωμα, πού ἀνατράφηκε καί μορφώθηκε μέσα στά ἀνάκτορα.
Μερικοί ἀπό τούς Συναξαριστές ἀναφέρουν, ὅτι τό ἀποκορύφωμα τῆς δόξας τοῦ Ἐλευθερίου ἦταν στήν ἐποχή τοῦ Μαξιμιανοῦ (286 – 305), μέ τόν ὁποῖο εἶχε φιλία, ἀλλά αὐτό δέν φαίνεται πιθανό. Ὁ Ἐλευθέριος θέλησε νά γίνει χριστιανός καί προφασιζόμενος λόγους ὑγείας, ἀπομακρύνθηκε τῶν αὐλικῶν θορύβων καί ἐγκαταστάθηκε σ’ ἕνα χωριό κοντά στό Σαγγάριο ποταμό, ὅπου ἔκτισε ὑπόγειο εὐκτήριο οἶκο. Ἐκεῖ βαπτίσθηκε καί κοινωνοῦσε τῶν Ἀχράντων Μυστηρίων.
Ὅταν ὁ βασιλιάς ἔμαθε γι’ αὐτόν, πῆγε στόν τόπο αὐτό, τόν ἀνακάλυψε καί προσπάθησε μέ πολλούς τρόπους νά τόν ἐπαναφέρει στήν εἰδωλολατρία.
Ὅταν εἶδε πώς οἱ προσπάθειές του εἶναι μάταιες, ἔδωσε ἐντολή καί τόν ἀποκεφάλισαν.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ἁγία Σωσάννη (15 Δεκεμβρίου)

ζησε στά τέλη τοῦ 3ου αἰώνα μ.Χ. Καταγόταν ἀπό τήν Παλαιστίνη, εἶχε πατέρα Ἐθνικό καί μητέρα Ἰουδαία.
Ἡ ἴδια ὅμως γνώρισε τήν χριστιανική πίστη, γι’ αὐτό βαπτίστηκε, ἀπό τόν Ἐπίσκοπο Σιλουανό, χριστιανή. Αὐτό ἐξόργισε πολύ τούς Ἐθνικούς καί τούς Ἑβραίους, οἱ ὁποῖοι ἀποφάσισαν ἀπό κοινοῦ νά τήν σκοτώσουν. Τό σχέδιο τῆς δολοφονίας της ὅμως, τό πληροφορήθηκε ὁ Ἐπίσκοπος καί μαζί μέ τήν Ἁγία προσπάθησαν νά βροῦν μία λύση. Τελικά τήν λύση τήν ἔδωσε ἡ Σωσάννη. Μοίρασε τήν περιουσία της στούς φτωχούς καί ντυμένη σάν ἄνδρας ἐγκατέλειψε τά Ἱεροσόλυμα.
Ἀργότερα μετέβη στήν Ἐλευθερούπολη, στήν ὁποία ντύθηκε πάλι γυναίκα. Ὅταν κινήθηκε ὁ διωγμός τῆς Ἐκκλησίας ἀπό τόν Διοκλητιανό, ἡ Σωσάννα χωρίς νά φοβηθεῖ καθόλου, ἐξακολούθησε νά λατρεύει τόν Ἰησοῦ Χριστό φανερά. Συλληφθεῖσα γι’ αὐτό καί ἐπειδή δέν θέλησε νά θυσιάσει στά εἴδωλα καταδικάστηκε μαζί μέ ἄλλους σέ θανατική ποινή.
Ἡ Ἁγία Σωσάννα παρέδωσε τό πνεῦμα στόν Κύριό της μέσα στήν πυρά.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx

Ὅσιος Παῦλος ὁ νέος ὁ ἀσκητής (15 Δεκεμβρίου)

αταγόταν ἀπό τήν πόλη Ἐλαία, πού βρίσκεται κοντά στήν Πέργαμο τῆς Μ. Ἀσίας. Γεννήθηκε ἀπό γονεῖς εὐσεβεῖς, τόν Ἀντίοχο καί τήν Εὐδοκία, οἱ ὁποῖοι νωρίς πέθαναν καί ἄφησαν τόν Παῦλο ὀρφανό καί ἀπροστάτευτο. Ἔτσι ὁ Παῦλος ἀναγκάστηκε νά βόσκει χοίρους γιά νά ζήσει.
Ὁ μεγαλύτερος ἀδελφός του Βασίλειος, πού ἀσκήτευε στό ὄρος Λάτρος (Δυτική Μ. Ἀσία, κοντά στήν ἀρχαία Μίλητο), ἔμαθε τήν κατάσταση τοῦ Παύλου καί ἔστειλε κάποιο μοναχό νά τόν βρεῖ καί νά τόν φέρει στή Μονή. Στήν ἀρχή οἱ χωρικοί ἀρνήθηκαν νά δώσουν τόν ὀρφανό, ἀλλά ὁ ἀδελφός του τόν ἐμπιστεύθηκε στόν ἀσκητή Πέτρο σάν μαθητευόμενο.
Κοντά στόν Πέτρο, ὁ Παῦλος διδάχτηκε τήν μοναχική ζωή καί τόσο πολύ διακρίθηκε σ’ αὐτή, ὥστε μετά τόν θάνατο τοῦ Πέτρου οἱ μοναχοί τόν κάλεσαν στήν ἡγουμενία τῆς Μονῆς. Αὐτός ὅμως δέν δέχτηκε καί ἔφυγε πιό μέσα στό βουνό καί ζοῦσε μέ αὐστηρή νηστεία καί προσευχή.
Ἔπειτα κατέβηκε στά κάτω μέρη τοῦ βουνοῦ καί ἔκτισε ὡραῖο ναό στό ὄνομα τῆς Ἁγίας Τριάδας, ὅπου καί παρέμεινε μέχρι τέλους τῆς ζωῆς του, ἀφοῦ ἔκανε καί πολλά θαύματα.
Μερικοί Συναξαριστές ἀναφέρουν ὅτι πέθανε σέ βαθιά γεράματα τό 896.

Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx