ΠΕΡΙΗΓΗΣΗ
Ἁγία Σαλώμη ἡ Μυροφόρος (3 Αυγούστου)
ταν πρώτη ἐξαδέλφη τῆς Παναγίας, μητέρας τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ. Εἶχε σύζυγο τόν Ζεβεδαῖο καί γιούς τόν Ἰάκωβο καί τόν Ἰωάννη. Προικισμένη καί ἡ ἴδια μέ ἔνθερμη εὐσέβεια, ἦταν ἀπό τίς γυναῖκες πού ἀκολουθοῦσαν τόν Χριστό, καί συνεισέφεραν στό ταμεῖο τῆς ἀποστολικῆς ἀδελφότητας.
Ἡ Σαλώμη ἦταν ἐκείνη, παρακινούμενη ἀπό μητρική φιλοστοργία, πού παρακάλεσε τόν Κύριο ὅταν Αὐτός πήγαινε γιά τελευταῖα φορά στήν Ἱερουσαλήμ, νά τιμηθοῦν οἱ γιοί της μέ πρωτεύοντα ἀξιώματα. Διότι εἶχε τήν ἰδέα, ὅτι ὁ Ἰησοῦς στήν Ἱερουσαλήμ ἔμελλε νά ἀναστήσει τόν θρόνο τοῦ Δαβίδ. Ὅμως ἡ Σαλώμη, τίς στιγμές τοῦ φρικτοῦ πάθους τοῦ Κυρίου, καί ἐνῷ μαθητές καί φίλοι ἀπό φόβο εἶχαν διασκορπιστεῖ, αὐτή, μαζί μέ μερικές ἄλλες πιστές γυναῖκες ἦταν ἐκεῖ καί κτυποῦσαν ἀπό λύπη τά στήθη τους.
Ἐπίσης ἡ Σαλώμη, ἀξιώθηκε νά εἶναι μία ἀπό τίς μυροφόρες, στίς ὁποῖες ὁ ἄγγελος γνωστοποίησε τήν ἀνάσταση τοῦ Ἰησοῦ. Μετά τήν ἵδρυση τῆς χριστιανικῆς Ἐκκλησίας στήν Ἱερουσαλήμ, ἡ Σαλώμη ἐξακολούθησε νά διακρίνεται γιά τό ζῆλο καί τίς ἐλεημοσύνες της.
Ὁ διωγμός ἐναντίον τῆς ἐκκλησίας στήν Ἱερουσαλήμ, προξένησε μεγάλη λύπη στήν Σαλώμη. Ἡ καρδιά της ὑπέστη μεγάλο σπαραγμό τήν ἡμέρα, πού ὁ Ἡρῴδης ἀποκεφάλισε τόν πρωτότοκο γιό της Ἰάκωβο. Ἀλλά ἡ ἐλπίδα στόν Χριστό τήν ἐνίσχυσε καί μέ τήν προσδοκία τῶν αἰωνίων ἀγαθῶν παρέδωσε τήν ψυχή της εἰρηνικά.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ὅσιοι Δαλμάτιος, Φαῦστος, καὶ Ἰσαάκιος (3 Αυγούστου)
Δαλμάτιος ἦταν στρατιώτης, γρήγορα ὅμως τήν θεοσεβή ψυχή του κυρίευσε ἡ ἐπιθυμία νά ἀφοσιωθεῖ στόν Κύριο καί Δημιουργό του. Ξεκίνησε λοιπόν, μαζί μέ τόν γιό του Φαῦστο νά συναντήσει τόν μοναχό Ἰσαάκιο, ἡ φήμη τοῦ ὁποίου εἶχε φέρει κοντά του πολλούς ἄνδρες.
Ὁ Δαλμάτιος διακρίθηκε ἀνάμεσα στούς ὑπολοίπους μοναχούς γιά τήν ἀρετή του, τόσο ὥστε ἐξελέγει ἡγούμενος μετά τόν θάνατο τοῦ εὐσεβοῦς Ἰσαακίου. Μάλιστα γιά τόν ἐνάρετο βίο του ὁ Δαλμάτιος τιμήθηκε καί ἀπό τήν Γ’ Οἰκουμενική Σύνοδο πού συνῆλθε τό 431 μ.Χ. στήν Ἔφεσο, στήν ὁποία οἱ Πατέρες ἀνέδειξαν τόν Ὅσιο ἀρχιμανδρίτη.
Τόν δρόμο τοῦ Δαλμάτιου, ὁ ὁποῖος τελείωσε τήν ζωή του ἐν εἰρήνῃ, ἀκολούθησε ὁ γιός του Φαῦστος, ἀναδεικνύοντας ἑαυτόν, ἄξιο διάδοχο τοῦ πατέρα του.
Ὅσον ἀφορά στόν Ὅσιο Ἰσαάκιο, ἔμεινε ξακουστός γιά τήν στάση, τήν ὁποία ὑπέδειξε ἀπέναντι στόν αἱρετικό αὐτοκράτορα Οὔλη, ὅταν αὐτός κατά τήν ἐκστρατεία του ἐνάντια στούς Σκύθες συνάντησε τόν Ὅσιο. Ὁ Ἰσαάκιος πέθανε σέ βαθειά γεράματα.
Πηγή: http://www.synaxarion.gr/gr/index.aspx
Ἀπολυτίκιον. Ἦχος α’. Τῆς ἐρήμου πολίτης.
Τήν τρίστιχον χορείαν τῶν Ὁσίων τιμήσωμεν, Φαῦστον Ἰσαάκιον ἅμα, καί Δαλμάτον τόν ἔνδοξον· ὡς τρίφωτος λαμπάς γάρ ἀρετῶν, σκεδάζουσι τήν νύκτα τῶν παθῶν, καί ταῖς θείαις καταυγάζουσι δωρεαῖς, τούς πόθῳ ἀνακράζοντας· δόξα τῷ θαυμαστώσαντι ὑμᾶς, δόξα τῷ μεγαλύναντι, δόξα τῷ ἐνεργοῦντι δι’ ὑμῶν, πᾶσιν ἰάματα.
Κοντάκιον Ἦχος β’. Τήν ἐν πρεσβείαις.
Τούς ἐν ἀσκήσει ἐκλάμψαντας ὡς φωστῆρας, καί τάς αἱρέσεις ἀνατρέψαντας τῇ πίστει, ὕμνοις Ἰσάκιον εὐφημήσωμεν, σύν τῷ Δαλμάτῳ Φαῦστον, ὡς τοῦ Χριστοῦ θεράποντας, αὐτόν δυσωποῦντας ὑπέρ πάντων ὑμῶν.
Μεγαλυνάριον.
Χαίρετε Πατέρων ἡ κορωνίς, Ἰσάκιε Φαῦστε, καί Δαλμάτε οἱ εὐκλεεῖς· βίου γάρ ἐνθέου, στηλογραφία ὄντες, ὤφθητε Ἐκκλησίας, στῦλοι ἀκλόνητοι.
Ὁσία Θεοκλητῶ ἡ Θαυματουργός (3 Αυγούστου)
ζησε κατά τόν 9ο αἰῶνα στά χρόνια τοῦ βασιλιά Θεοφίλου τοῦ εἰκονομάχου καί καταγόταν «ἐκ τοῦ θέματος τῶν Ὀπτιμάτων» (Ὀψικίου).
Οἱ γονεῖς της ὀνομάζονταν Κωνσταντῖνος καί Ἀναστασία, καί ἦταν ἀρκετά πλούσιοι καί πρό πάντων εὐσεβεῖς χριστιανοί. Ἀνάλογη ἀνατροφή ἔδωσαν καί στήν κόρη τους Θεοκλητῶ, πού ἦταν πιστή, εὐσεβής, σεμνή καί μελετοῦσε ἀκατάπαυστα τόν θεῖο Λόγο.
Ὅταν παντρεύτηκε (τόν Ζαχαρία, ἄνδρα εὐσεβῇ καί ἐλεήμονα), ὑπῆρξε πρότυπο χριστιανῆς συζύγου. Τό σπίτι της ἦταν συνεχῶς ἀνοικτό γιά τούς δυστυχεῖς, γιά τίς χῆρες, τά ὀρφανά καί τούς φτωχούς οἰκογενειάρχες. Συχνά πήγαινε ἡ ἴδια στά φτωχόσπιτα καί μοίραζε ἁπλόχερα ἐλεημοσύνη καί περιποίηση στούς ἀρρώστους.
Ὁ θάνατος τήν βρῆκε νά ἐκτελεῖ τέτοια θεάρεστα ἔργα. Τό δέ λείψανό της, ἀξιώθηκε νά γίνει ὄργανο πολλῶν ἰαμάτων.
(Στόν κώδικα 73 τῆς Μονῆς Παναγίας τῆς Χάλκης, καλεῖται Θεόκλητη καί ἡ μνήμη της ἀναφέρεται τήν 21η Αὐγούστου).
